Het stigma van “virusverspreiders”
De centrale overheid heeft de beslissing tot het instellen van een Lockdown overhaast en onverwacht aangekondigd, met slechts 4 uur tijd om regelingen te treffen. Daarnaast was dit zonder voldoende overleg met de verschillende Staten en Union Territories. Daardoor kwamen de Staten in de problemen om tijdig maatregelen te kunnen nemen. Iedere Staat probeert nu oplossingen te vinden, ieder op zijn eigen manier. Sommigen relatief goed, zoals Orisa, maar voor de meesten is het knip en plakwerk. De gevolgen zijn desastreus.
Zonder goede informatie wisten heel wat mensen niet wat er gaande was en waarom een lockdown nodig was. Met als gevolg dat er tal van verhalen circuleerden over een erg besmettelijk en dodelijk virus dat onder de mensen zit, met fake news en veronderstellingen die al snel als de waarheid circuleerden. De arbeidsmigranten probeerden daarom zo snel mogelijk Delhi te verlaten, in de hoop te ontsnappen aan het virus en veilig thuis te kunnen blijven. Met een stormloop op bussen en treinen tot gevolg. Toen wat later alle treinen en bussen werden stilgelegd, kwam een massale voettocht op gang waarbij de mensen honderden kilometers gingen stappen op weg naar hun dorp in de hoop daar veilig te zijn voor dat dodelijke virus en wat eten en drinken te hebben. Onderweg zijn ze soms slachtoffer van het stigma van ‘virusverspreiders’, waarbij de politie soms hardhandig kan optreden. Ze zijn op stap met weinig voedsel en amper geld voor onderweg. Het aantal doden onder hen zou al groter zijn dan het aantal slachtoffers van corona, maar ook dat kan fake news zijn.
Stigma en angst zijn het gevolg van onwetendheid over corona en hoe dit virus zich verspreid. Mensen die al gediscrimineerd zijn, krijgen daar nu bovenop nog eens de schuld van de verspreiding van corona, wat door fake news en valse informatie nog meer wordt versterkt. Er zijn vooral drie groepen die nu slachtoffer zijn van het stigma ‘virusverspreiders’ te zijn.
1) Een eerste groep zijn de mensen in quarantaine, die nu als een “bewezen infectiebron” worden gezien. Er zijn Staten die ethische codes aan hun laars lappen en de woningen van deze mensen markeren met stickers. Er zijn al berichten van mensen die daarom uit hun woning verjaagd zijn door buurtbewoners.
2) Een tweede groep zijn de gezondheidswerkers: van dokters tot ziekenhuispersoneel. Dit omdat de massa vreest dat ze besmettelijk zijn omdat ze met dit soort patiënten werken.
3) En als derde groep, de mensen die al gediscrimineerd waren; migranten, moslims, Dalits. De ideale zondebokken.
Het zou een zegen zijn als de overheid beter en gerichter zou informeren over het virus, over het stigma en over preventieve maatregelen als een eerste stap. Maar dat lijkt een utopie.
