Zondag is uitstap dag, even weg van de benauwende problematiek van de slum, en ook weg van het onaangename gevoel van ‘gevierd worden’. Ik neem De Kuifjes dan ook graag mee naar Konark tempel, Unesco wereld erfgoed sinds 1984. De bouw van de tempel is begonnen rond 1238, door een koning uit de Oostelijke Ganga dynastie, in een periode in de Indische geschiedenis die werd gekenmerkt door voortdurend invallen van moslimlegers. Konark tempel, of de ‘Zonnetempel’ is gewijd aan de god Surya, de zonnegod, die elke dag met zijn wagen, getrokken door 7 paarden, in de morgen opkomt aan de horizont, doorheen de hemel reist, en ’s avonds weer verdwijnt aan de horizont. Wat er nu nog staat zijn de restanten van wat eens een groots tempelcomplex was. Opgetrokken in poreuze steen, gebouwd op een moerassige zandvlakte, en blootgesteld aan zoute zeewind, orkanen en cyclonen is het toch nog een imposant gebouw. Naast de geschiedkundige gegevens gaat de meeste aandacht toch altijd naar de kunstzinnige beeldhouwwerken waarmee de tempel bestrooid is, tot in de kleinste hoekjes. Van huiselijke taferelen, danseressen en muzikanten over soldaten en olifanten tot goden en godinnen. De versierde wand waar iedereen gniffelend blijft staan, staat vol ‘vuil prentjes’, uitwisseling van DNA-materiaal in allerlei halsbrekende houdingen. We hebben onze Kuifjes de juiste duiding gegeven, waar nodig.
Herman
