Zondag wordt weer omgevormd tot uitstapdag. Met de Indische stiptheid van het ontbijt (niet dus) vertrekken we een uur later dan gepland met de tuktuk richting het busstation van Chennai. Van daaruit vertrekken we aan een 3h durende busrit tot in Mahabalipuram: een kleine afstand voor een Indiër, maar voor ons Belgjes is dat toch wel even. Niet Gladston en Flo, maar wel één van zijn studenten (Sundara) gaat mee om ons te begeleiden. Een extraverte jongen, even oud als wij en gemakkelijk in de omgang. Hij weet spijtig genoeg niet zoveel over de geschiedenis als gids Herman, maar hij “beschermt” ons tijdens onze uitstap. We beginnen bij Pancha Rathas, een complex met vijf tempels die allemaal uit één grote granieten steen gekapt zijn. Majestueus om te zien hoe ze dit in +- 600 na Christus in elkaar geflanst hebben, zonder enige vorm van technologie en dergelijke... We gaan verder ook nog naar de shore temple, krishna’s butterball, Vahara cave temple, de vuurtoren en alle andere bezienswaardigheden die we onderweg tegenkomen. We pikken zelfs een stukje van ‘t zeetje met strand mee voordat we kunnen genieten van bijna-Indisch eten: enkel de letters “ones” toevoegen et voila, Indonesische Pad Thai als lunch. Dan begint onze terugreis met opnieuw drie uur lang buszitten, knikkebollen en rondkijken. We zijn onder de indruk van wat we allemaal gezien hebben, en Sundara zorgt dat we veilig in het hotel geraken. Nu pas zien we hoe fel het zonnetje geschenen heeft: vooral Evelyne is verbrand, maar Elfi moet er ook aan geloven. Net nu ons Marie er met de aftersun vandoor is... Tijdens het opfrissen belt Gladston dat Flo en hijzelf niet met ons kunnen gaan eten deze avond en dat we zelf mogen kiezen waar we gaan. Dat klinkt ons eigenlijk stiekem als muziek in de oren en we bestellen een pizza om een filmavondje op hotel te houden. Hmmmm, even heerlijk tot onszelf komen en vroeg ons bedje in, slaapwel!
Evelyne & Elfi (De drie min één Kuifjes)
