Onze dag vandaag begon goed met de verjaardag van Marie en een uitgebreid ontbijt. We vertrekken opnieuw naar de slum Bawana om de voormiddag door te brengen in het centrum waar Herman een les over Diabetes geeft aan de lokale health workers. Ze zijn onder de indruk en heel enthousiast, en achteraf komt er een van de meisjes met haar mama naar het consultatiemoment om het over diabetes te hebben omdat ze na Herman’s les begreep waarom haar moeder altijd zoveel dorst had. Na het vragenrondje houden we een pauze, waarin we uitgenodigd worden door de kinderen die op de bovenste verdieping hun lessen komen inoefenen. We mogen luisteren naar wat ze geleerd hebben tijdens hun Engelse les: English with a little hairs on, maar superlieve kindjes die ons bedelven onder de kusjes en knuffels. Door onze beroepsmisvorming hebben we hen in een keer ook maar de lichaamsdelen in het Engels aangeleerd en helpen inoefenen . Het consultatiemoment start en de wachtzaal zit al snel vol: van kinderen tot ouderen en van aangeboren hersenafwijkingen zoals Cerebral Palsy tot pijntjes zoals de ziekte van De Quervain. Uitgebreid onderzoek bij elke patiënt, waarbij Herman ons ook naar mogelijk hartgeruis laat luisteren via de stethoscoop en RX-foto’s laat bestuderen. Een echte multidisciplinaire aanpak is hier dus volledig aanwezig en dat maakt het voor mij nog interessanter. Een van de kinderen vertoonde op het eerste zicht weinig initiatief om zelf recht te komen of te staan, maar met een Chocotoffje en een iets kalmere omgeving leek het bijna vanzelf te gaan. Met heel wat hand- en voetgebaren krijgen we uitgelegd aan de mama en health workers wat ze kunnen doen om het kind te stimuleren om zich verder te ontwikkelen. Ondertussen zijn Valentin en Herman bezig aan de volgende patiënt, waarbij we naderhand aansluiten en de volgende patiënten weer samen doen. Na alle patiënten te hebben gezien, mogen we twee huisjes binnengaan om een idee te krijgen van de levensomstandigheden van de slumbewoners. Zware materie als ik erbij nadenk dat ons hotel niet veel verderop ligt en het er daar compleet anders uitziet. We gaan verder naar de laatste patiënt van vandaag, maar doordat de ouders niet thuis zijn kunnen we niets doen en keren we morgen terug. Ook vandaag genieten we van een nog ‘lekkerdere’ maaltijd dan gisteren.
Evelyne
