De drie Kuifjes, Bhubaneswar
Ons laatste ontbijt samen: Nondo slooft zich uit en kookt een veel grotere portie dan dat we met een heel leger Indiërs opkunnen. Zo veel dat we er ‘s middags nog eens van zullen kunnen eten. Na het ontbijt nemen we afscheid want de mannen vertrekken naar de luchthaven om naar Chennai te vliegen. Het hele team komt tot in the Office om hen uit te zwaaien en het weerziens af te spreken: voor Herman zal dat al in november 2019 zijn, voor Valentin pas juli 2020 met de volgende lading studenten. Toch wel een jammer moment voor ons, want na drie keitoffe weken samenleven en -werken zullen we het nu alleen moeten doen zonder hun alziende ogen, veelwetende hersenen en praktische tips. Over een week zullen we hen weerzien in Chennai en nog eens samenzitten om onze full Indian experience te bespreken en de komende week te evalueren die we nog alleen zijn hier in Bhubaneswar. Na het afscheid werken we verder aan onze stageopdrachten tot Saroj, Dipti, Smiley en Karunakar ons komen halen om de patiënten van vandaag te gaan doen. We tellen alvast een half uur extra bij het afgesproken tijdstip ( Indische stiptheid :p ). Aditya, Lisi en Ritesh komen vandaag uitgebreid aan bod zodat we onze stageopdrachten gedetailleerd kunnen afmaken morgen. Het zijn drie kinderen met Cerebral Palsy die relatief goed verzorgd worden door de ouders, hun oefeningen goed meedoen tijdens de behandelmomenten en waar nog ruimte is voor verbetering. Reik- en grijpoefeningen, leren kruipen, leren stappen, passieve mobilisaties, evenwichtsreacties uitlokken en zoveel meer zijn middelen die we proberen toepassen zodat de toekomst van deze kinderen er minder donkerkleurig zal uitzien. We weten het natuurlijk nooit zeker maar hopen op een positieve evolutie in hun vaardigheden. Ook bij andere kinderen kunnen we deze oefeningen toepassen en hopen we op verbetering, maar, zoals al eerder gezegd, is niet elk kind nog in staat om te verbeteren... We hebben het er al over gehad en willen alledrie heel graag actief blijven in het project en nog eens terugkomen. Als we erbij nadenken, kijken we er ook naar uit om vooruitgang bij de kinderen te zien die we nu behandelen en behandeld hebben. Al weten we ook dat sommige kinderen geen positieve maar negatieve evolutie gemaakt zullen hebben en dat, hoe erg het ook klinkt, sommige kinderen er niet meer zullen zijn over enkele maanden, jaren. Ook dat is zwaar om over na te denken aangezien onze levens aan de andere kant van de luxueuze materialistische wereld gewoon doorgaan. Om die reden vinden we het belangrijk om op de hoogte te blijven en actief mee te blijven doen voor en in het project. Als we 's avonds terugkomen in the office, houden we een ‘breakfast for dinner’ diner: toast, chapatti met choco, chai tea, ei en fruit. Mmmmmm, even een pauze van het Indisch eten zodat we er morgen weer met volle teugen van kunnen genieten! We sluiten de avond af met een filmpje en wensen het thuisfront slaapwel.
De drie Kuifjes
De twee Veteranen, Chennai
Voor we deze morgen naar de luchthaven konden vertrekken moesten we ons eerst doorheen een voluptueus ontbijt worstelen. Een soort feestmaaltijd als afscheidsviering (...?) Afscheid nemen is niet onze geliefde sport, maar het is gelukt. De Drie Kuifjes zijn in goede handen in Ruchika, en wij kunnen gerust aan de slag in Chennai. Tot maandagmorgen is het relatief rustig, maar daarna wacht ons een zwaar programma, en zoals altijd met genoeg onverwachte onderdelen. Zo hadden we namiddag een gesprek met een manager van "Dravidar Kazhagan", een organisatie, opgericht door Ramasamy Periyar (1879 -1973) in 1923. Periyar voerde actie tegen de dominantie van Brahmanen, voor bevrijding en gelijkheid van vrouwen, en tegen het kastesysteem. Hij was bevriend met Ambedkar, en lag, net als Ambedkar, regelmatig overhoop met Gandhi, vooral inzake kasteproblemen. Periyar noemde zichzelf een atheïst, en voerde hevige strijd tegen bijgeloof - dus ook godsdienst - en pseudowetenschap... ! Mijn interesse steeg gevoelig, met als aangenaam gevolg; 3 boeken die ik cadeau kreeg. Periyar en zijn sociaal werk zal dus toegevoegd worden aan de Indialezingen...
Herman
